หลอดเก็บเลือดสุญญากาศฝาเขียวพร้อมสารกันเลือดแข็ง ลิเธียม เฮพาริน สำหรับการทดสอบทางชีวเคมีและอิเล็กโทรไลต์ฉุกเฉิน

Lithium Heparin เป็นสาร กันเลือดแข็งตัว ที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย โดยส่วนใหญ่ใช้สำหรับ การวิเคราะห์ตัวอย่างเลือดภายนอกร่างกาย (in vitro) เพื่อป้องกันการแข็งตัวของเลือด องค์ประกอบหลักคือ Heparin โดยมีไอออนลิเธียม (Li⁺) ทำหน้าที่เป็นรูปแบบประจุบวกที่ถูกผูกไว้

ด้านล่างนี้คือหน้าที่และการใช้งานหลัก:

กลไกการออกฤทธิ์

1. การป้องกันการแข็งตัวของเลือด:

   • Heparin เป็น polysaccharide ธรรมชาติ ที่ออกฤทธิ์ป้องกันการแข็งตัวของเลือดอย่างมีประสิทธิภาพ โดย เพิ่มการทำงานของ antithrombin III (AT III).

   • สารประกอบ heparin-antithrombin III จะ ยับยั้งปัจจัยการแข็งตัวของเลือดหลายชนิดอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะ thrombin (Factor IIa) และ Factor Xa ซึ่งจะขัดขวางกระบวนการแข็งตัวของเลือดและป้องกันการเปลี่ยน fibrinogen เป็น fibrin (เช่น ป้องกันการก่อตัวของลิ่มเลือด)

การใช้งานหลัก

1. การเก็บตัวอย่างเลือดในห้องปฏิบัติการทางคลินิก (การใช้งานทั่วไป):

   • การแยกพลาสมา: Lithium Heparin เป็นหนึ่งในสารกันเลือดแข็งตัวที่นิยมใช้สำหรับการเตรียมตัวอย่าง พลาสมา เลือดจะถูกเก็บลงในหลอดสุญญากาศที่มี lithium heparin (โดยทั่วไปมีฝาสีเขียวหรือเขียวอ่อน) (CK-MB) ผสมให้เข้ากันอย่างทั่วถึง จากนั้นนำไปปั่นเพื่อให้ได้พลาสมา

   • เหมาะสำหรับการทดสอบต่างๆ:

     • การทดสอบทางเคมีคลินิก: นี่คือการใช้งานหลักสำหรับ Lithium Heparin เหมาะอย่างยิ่งเมื่อจำเป็นต้องใช้ การทดสอบอิเล็กโทรไลต์ในพลาสมา (โดยเฉพาะโพแทสเซียม โซเดียม) เนื่องจาก:

       • Sodium Heparin: แนะนำไอออนโซเดียมภายนอก (Na⁺) ซึ่งรบกวนผลการวัดโซเดียม (ทำให้เกิดการเพิ่มขึ้นเทียม)

       • Lithium Heparin: ไอออนลิเธียม (Li⁺) ไม่ได้ถูกวัดตามปกติในการทดสอบอิเล็กโทรไลต์มาตรฐาน ดังนั้นการรบกวนจึงน้อยกว่าไอออนโซเดียมอย่างมีนัยสำคัญ ทำให้ได้ผลลัพธ์ที่แม่นยำและเชื่อถือได้มากขึ้นสำหรับอิเล็กโทรไลต์ เช่น โพแทสเซียมและโซเดียม

     • การวิเคราะห์ก๊าซในเลือด (สำหรับเครื่องมือ/หลอดเฉพาะ): แม้ว่า lithium heparin ที่สมดุลจะพบได้บ่อยกว่า แต่บางครั้งมีการใช้หลอด lithium heparin ทั่วไปสำหรับการเก็บเลือดแดงเพื่อวิเคราะห์ก๊าซในเลือด (ต้องระบุข้อกำหนดของเครื่องมือ)

     • การทดสอบฮอร์โมนบางชนิด: เหมาะสำหรับการวัดฮอร์โมนต่างๆ ในพลาสมา

     • การวัดแอมโมเนีย (แอมโมเนียในเลือด): มักเป็นสารกันเลือดแข็งตัวที่เลือกใช้

     • การทดสอบไขมัน: สามารถใช้สำหรับการทดสอบไขมัน (เช่น คอเลสเตอรอล ไตรกลีเซอไรด์)

     • การติดตามการใช้ยา (TDM) บางชนิด: เหมาะสำหรับการวัดความเข้มข้นของยาบางชนิดในพลาสมา

2. โลหิตวิทยา (การใช้งานที่จำกัด):

   • แม้ว่า heparin จะเป็นสารกันเลือดแข็งตัว แต่ก็ ไม่ เหมาะสำหรับการตรวจนับเม็ดเลือดอย่างสมบูรณ์ (CBC) หรือการเตรียมสเมียร์เลือด เนื่องจากทำให้เกิด:

     • การเปลี่ยนแปลงรูปร่างของเม็ดเลือดขาวและเกล็ดเลือด: Heparin อาจทำให้เม็ดเลือดขาวจับตัวเป็นก้อนและรูปร่างของเกล็ดเลือดผิดปกติ ซึ่งรบกวนการตรวจด้วยกล้องจุลทรรศน์

     • สิ่งประดิษฐ์จากการย้อมสี: อาจทำให้เกิดพื้นหลังสีน้ำเงินในการย้อมสี Romanowsky